Nabrajajući šejhove pred kojima je učio, doktor kaže:
„Šejh Abdul Aziz Abdul Latif“, kod kojeg je učio sljedeća akaidska djela:
1 Akidetu et – Tahavijje
2 Tedmurijje i
3 Hamevijje
Šejh Abdul Aziz Abdul Latif je poznati i uvaženi šejh. Šejh je napisao nekoliko djela od kojih se, po važnosti i bitnosti posebno ističe djelo „Nevakidul iman el kavlijje vel amelijje“ (Riječi i djela koja ruše iman). Jedno od tih djela koje ruši iman a koje je spomenuo uvaženi šejh, jeste i suđenje nečim drugim mimo onoga što je Allah objavio. Šejh je na početku govora o ovom nakidu (djelu koje izvodi iz vjere) spomenuo važnost suđenja po onome što je Allah objavio, pa da pogledamo da li je kod njega suđenje šerijatom ibadet i koliki stepen ima ovo djelo.
Ja ću spomenuti dijelove citata iz njegove knjige kako ne bi puno oduljio, a onaj ko smatra da sam nešto skratio ili dodao pred njim je knjiga šejha pa neka prevede sve u cijelosti. Kaže, Allah ga sačuvao svakog zla:
„Uzvišeni Allah je propisao suđenje Njegovim šerijatom i učinio ga obaveznim Svojim robovima, te pojasnio da je svrha objavljivanja Knjige suđenje Allahovim šerijatom. Kaže Uzvišeni:
انا انزلنا اليك الكتاب بالحق لتحكم بين الناس بما اراك الله
‘Mi ti objavljujemo Knjigu po istini kako bi mežu ljudima sudio po onome što ti Allah ukazuje.’
Uzvišeni Allah je pojasnio Svoju posebnost i jedinstvo u sudu pa kaže:
إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ
‘Sud pripada samo Allahu, On naređuje da samo Njega obožavate.’
Kuranski ajeti potvrđuju da je suđenje Allahovim šerijatom svojstvo vjernika a da je suđenje nečim drugim svojstvo munafika.“ Potom je šejh naveo nekoliko ajeta koji to potvrđuju a po tom kaže:
„Položaj suđenja Allahovim šerijatom u odnosu na tevhid ibadeta:
Suđenje Allahovim šerijatom predstavlja izdvajanje Uzvišenog Allaha u pokornosti A POKORNOST JE JEDAN VID IBADETA KOJI SE NE SMIJE POSVETITI OSIM ALLAHU. Kaže Uzvišeni
:
إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ
‘Sud pripada samo Allahu, On naređuje da samo Njega obožavate.’
Stoga obožavanje (ibadet) Allahu nužno zahtjeva da se Uzvišeni Allah izdvoji u tahlilu i tahrimu (tj da samo njemu pripada ohalaljivanje i oharamljivanje). Ostvarenje ovog vida pokornosti je u stvari suština islama, jer je islam, kako kaže šejhul islam Ibn Tejmije: ‘ Predanost Allahu Jedinom. Onaj ko se preda i Njemu a i drugom je mušrik, onaj ko mu se ne preda je mustekbir – onaj koji se oholi od činjenja ibadeta. A i mušrik i mustekbir od ibadeta su nevjernici’.“
Potom je šejh Abdul Aziz spomenuo povezanost suđenja Allahovim šerijatom sa tevhidom rububijje i tevhidul esmai ves sifat pa kaže:
„Suđenje po onome što je Allah objavio je od tevhida rububijeta jer predstavlja sprovođenje Allahova suda koji je nužni dio Allahova rububijeta (gospodarstva), i Njegove potpune vlasti i upravljanja. Stoga je Uzvišeni Allah nazvao one koji se slijede u sudu mimo onoga što Allah nije objavio, bogovima njihovih sljedbenika, pa kaže:
اتخذوا أحبارهم ورهبانهم أربابا من دون الله
‘Oni su monahe svoje i svećenike svoje uzeli za bogove mimo Allaha.’
Govoreći o širku u rububijetu Muhammed Rešid Rida kaže: ‘To je pripisati stvaranje i upravljanje nekom drugom mimo Allaha, ili uzeti propise vjere u obožavanju Allaha u tahlilu i tahrimu od nekog drugog a ne iz Allahove Knjige i objave koju je dostavio Njegov Poslanik’.“
Potom je šejh Abdul Aziz govorio o povezanosti suđenja po onome što je Allah objavio sa tevhidom el esmai ves – sifat, pa kaže:
„Hakem – Sudac, je jedno od Allahovih lijepih imena, kao što kaže Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem: ‘Allah je Hakem – Sudac, i Njemu pripada sud.’ Uzvišeni Allah kaže:
اليس الله باحكم الحاكمين
‘A zar Allah nije sudija najpravedniji’.“
Potom je šejh govorio o povezanosti suđenja šerijatom sa tevhidom slijeđenja pa kaže:
„Tevhid slijeđenja znači ostvariti slijeđenje Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, tako da tevhid slijeđenja u stvari znači izdvojiti Poslanika u sudstvu, predanosti i pokornosti (onom što je on presudio). A ako je to tako onda nema sumnje da je suđenje po onom što je Allah objavio od tevhida slijeđenja. Kaže Uzvišeni:
فلا وربك لا يؤمنون حتى يحكموك فيما شجر بينهم ثم لا يجدوا في أنفسهم حرجا مما قضيت ويسلموا تسليما
I tako Mi Gospodara tvog, oni neće biti vjernici dok za sudiju u sporovima međusobnim tebe ne prihvate i da onda zbog presude tvoje u dušama svojim nimalo tegobe ne osjete i dok se sasvim ne pokore.’
Šta više, suđenje po onome što je Allah objavio je ZNAČENJE ŠEHADETA DA JE MUHAMMED ALLAHOV POSLANIK, kao što kaže šejh Muhammed ibn Abdul Vehhab: ‘Značenje šehadeta da je Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, Allahov Poslanik jeste:
– Pokoriti mu se u onome što on naređuje
– Vjerovati u ono o čemu nas on obavijesti
– Kloniti se onoga što on zabranjuje i
– Obožavati Allaha onim što je on (Poslanik) propisao’.“
Na kraju ovog dijela šejh Abdul Aziz kaže: „Nema sumnje da suđenje šerijatom predstavlja potčinjenost i pokornost Allahovoj vjeri, a ako je to tako onda je ne suđenje šerijatom kufr, odbijanje i otpadništvo (riddet), pa makar čovjek vjerovao u šerijat (da je on dobar ispravan itd). Jer kufr se ne ograničava samo na poricanje kako tvrde murdžije.“
To je govor uvaženog šeja Abdul Aziza pred kojim je doktor učio. Ovo nije govor onih koje doktor naziva „kvazi“ šejhovima i „tekfirovcima“, a što doktor često spominje želeći time da ovu davu predstavi kao davu kvazi šejhova a njene nosioce kao osobe koje ne slijede učenjake ehli sunneta vel džema’ata. Neka doktor obradi meselu suđenja po nečem drugom što je Allah objavio iz pomenute knjige njegova šejha pa da nakon toga vidimo hoće li i njegov šejh biti tekfirovac ili ne. Izazivam doktora da dođe sa jednim mojim harfom koji je oprečan ovome što je njegov šejh spomenuo u ovoj knjizi u meseli suđenja po nečem drugom što je Allah objavio. Izazivam ga isto tako da dođe sa jednim mojim harfom koji je oprečan onome što je njegov šejh Abdur – Rahman Mahmud spomenuo u svojoj knjizi El hukmu bi gajri ma enzelellah (suđenje nečim drugim mimo onoga što je Allah objavio).
Ako ne dođe sa tim onda neka bira između toga da prizna da je naš govor u ovoj meseli govor ehli sunneta a ne govor tekfirovaca i onih koji pretjeruju, u suprotnom su i njegovi šejhovi tekfirovci bijela ili crna tekfira (neka doktor sam presudi).
Profesor Idriz Bilibani
https://www.facebook.com/idrizbilibani.official/posts/1820119928288277